Petra Fig Tree Villa in de Libelle
Het is december en het is negen maanden geleden dat Jordanië op slot ging. Vandaag neem ik even de tijd om terug te kijken op deze bijzondere tijd in mijn leven. Begin maart volgden we het nieuws over de maatregelen die, land voor land, getroffen werden. Iedere dag werden er nieuwe regels uitgevaardigd. De Nederlandse gasten die hier 10 maart aankwamen waren blij hier te zijn en hoopten dat ze nog weer naar huis konden vliegen.
Op 14 maart kwam de tweede groep van de woestijnreis van Caroline Froeling ‘s middags inchecken. De volgende dag was het regenachtig weer en ze besloten om het bezoek aan Petra een dag uit te stellen. Die dag hoorde ik dat Petra vanaf de volgende dag gesloten zou worden. En ook kwam het bericht van de Jordaanse overheid dat de laatste vluchten op maandag 16 maart zouden zijn.
De luchthaven gaat dicht
Ineens was alles anders. Mijn gasten zochten naar tickets om nog naar Nederland te kunnen vliegen. De tickets werden ieder uur duurder en het was onmogelijk om contact te leggen met de luchtvaartmaatschappij met wie ze terug zouden vliegen op dinsdag 17 maart. Er werd gewikt en gewogen. Toch maar een duur ticket kopen en via B en C naar huis vliegen? Hier blijven, een laptop kopen en dan maar in Jordanië werken totdat er weer gevlogen gaat worden? We hadden geen idee hoe lang het zou gaan duren.
Langzaam kwam het gevoel dat ze zich er maar bij neer moesten leggen. En even af te wachten waar de airline mee zou komen. We hebben samen gegeten en het even laten rusten. En het kwam goed. De volgende dag vertrokken ze naar Aqaba waar de hele groep op basis van hun originele ticket, één dag eerder dan gepland, terugvlogen naar huis.
Dagen, weken, maanden gaan voorbij
De weken daarna, zonder gasten, werden maanden. En ook zonder gasten vlogen de dagen voorbij. De aantallen mensen die besmet waren, bleven laag en in juli werd de restrictie om binnen Jordanië te reizen, opgeheven. We konden gelukkig weer gasten ontvangen. Geen buitenlandse toeristen maar expats die in Amman wonen en die met hun kinderen, even Amman wilden ontsnappen.
In september steeg het aantal besmettingen enorm en dat zorgde ervoor dat we geen reserveringen meer kregen.
Ik bleef bezig om de B&B online zichtbaar te houden, de website te updaten, foto’s uit te zoeken. De tuin te onderhouden, jam te maken van al het fruit dat de bomen ons gaven, foto’s en berichten op Facebook te delen. En zo ook zag ik in september de post van Yasmine Esser in de Facebook groep Wereldvrouwen.
De liefde voor Jordanië delen
Ze was op zoek naar Nederlandse vrouwen die in Jordanië wonen. Daar wilde ze graag input van om een reisartikel voor een Nederlands tijdschrift te schrijven.
Jordanië heeft mijn hart gestolen en zo’n vraag triggert me om deze liefde te delen! Ik liet haar mijn highlights en te bezoeken plekken weten. En deelde de activiteiten van andere Nederlandse vrouwen die hier leven. Hoe meer mensen horen over al het moois dat Jordanië te bieden heeft, hoe meer er deze kant op komen om het daadwerkelijk zelf te gaan beleven. En wat is er dan leuker als je Nederlanders ook weer bij Nederlanders in het buitenland uit kunt nodigen?
Hier ging het leven weer verder, nog een paar gasten in oktober maar daarna viel het stil. Geen gasten meer, geen inkomsten. Gelukkig was het een prachtig warm en zonnig najaar zonder noemenswaardige regen. (Jammer voor de natuur die absoluut staat te springen om dit water!) Zelfs vandaag, 13 december, schijnt de zon volop en hebben we een, voor december, hoge temperatuur van 21 graden!
De Libelle met het verhaal over Jordanië ligt in de winkel!
Afgelopen donderdag een bericht van Yasmine. “Hi Jolanda, de Libelle met het verhaal over Jordanië ligt in de winkel!” Wat een leuke verrassing! Dat gaan we natuurlijk delen! En wat een mooi kerstcadeau om bij het lezen te ontdekken dat de bed en breakfast genoemd wordt, net als het toerbedrijf met accommodatie Wadi Rum Nomads waar Bianca, mijn vriendin in Wadi Rum, voor werkt!
Zo fijn dat Jordanië, in de laatste maand van dit jaar, bij zoveel Nederlandse vrouwen (en wellicht meelezende mannen), in beeld komt! En wie weet wordt bij hen het zaadje geplant om toch nog eens die reis naar Jordanië te gaan maken!
We zijn heel blij dat we het artikel met jullie mogen delen! Stuur me even een mailtje, dan krijg je de pdf gemaild!